Почитувани семејства на загинатите,
Драги сограѓани,
Претставници на институциите,
Почитувани учесници и гости,
Денес не сме тука само како гледачи на спортски натпревар. Денес сме тука – со наведнати глави, но со исправени срца – да им оддадеме почит на најхрабрите меѓу нас. На нашите сограѓани, припадници на полицијата и армијата, кои во немирната 2001 година ги положија своите животи за татковината.
Тие не беа само униформи и звања. Тие беа наши другари, соседи, роднини, колеги. Луѓе што живееја меѓу нас – пораснати на овие улици, соништа изградени во овие ридови, срца закотвени во оваа земја. Во мигот кога земјата ги повика, тие не се двоумеа. Излегоа први. Со храброст, со достоинство и со љубов кон Македонија.
Загинаа бранејќи го мирот што денес сите го живееме. Загинаа, за да ние можеме да се разбудиме во утро без страв. Но нивната смрт не е само бројка во историјата. Таа е отворена рана во срцата на нивните родители, на сопругите, децата, пријателите. Болка што не минува, но и гордост што не се гаси.
Вие, семејства на загинатите, го носите најтешкиот товар. Ни покажавте што значи достоинство во тага, нешто што зборовите тешко можат да го опишат. Но денес, низ овие натпревари, низ секоја игра, секоја аплауз, ние зборуваме за нив. Им велиме – не сте заборавени. Вашата жртва живее преку нас. Преку младите што денес играат со срце, преку секој што не дозволува заборавот да ги покрие вашите имиња.
Овој меморијален турнир не е само спортски настан. Тој е сведоштво дека нивната храброст не беше залудна. Тој е наше ветување дека ќе продолжиме да го градиме општеството за кое тие се бореа – мирно, праведно, и слободно.
Како директор на Бирото за јавна безбедност, стојам пред вас со внатрешна тишина и длабока почит. Обврзан да работам за општество каде честа, слободата и безбедноста нема да бидат празни зборови, туку жива вредност – токму како што тие ја заслужија.
На семејствата што го загубија најдрагоценото – не постои збор што може да ја ублажи таа болка. Но постои заедништво, постои сеќавање, постои почит – и денес, сите ние стоиме со вас, како едно.
Нека овој турнир биде симбол на животот, на заедништвото и на вечната благодарност.
Во чест на паднатите херои од Крива Паланка – нека започне турнирот.
Вечна им слава.
Нека почиваат во мир.
